مدل سازی فرایند کسب و کار و Notation 2.0 (BPMN 2.0) طراحی شده بود برای کمک به حذف سردرگمی از درک نقشه های فرایند که آیا یک کارمند و یا یک مشاور در تلاش برای اندازه گیری معنی است. بخشی از سس مخفی در بهره گیری از نمادهای استاندارد شده نهفته است.

از دیدگاه یک تحلیلگر کسب و کار، مدل های فرایند بصری به زمینه سازی فرایندهای مختلف کمک می کنند تا هر ذینفع مربوطه بتواند درک کند. در موارد دیگر، نمودارهای جریان ممکن است ابزار تجسم انتخاب باشند. با این حال، در محیط هایی که از اتوماسیون فرایند استفاده می کنند، BPMN 2.0 از نظر ارزش برای کمک به شرکت کنندگان برای درک فرایند بدون دانش فنی گسترده قابل توجه است در حالی که عیب یابی هدفمند را نیز قبل از حرکت بر روی مراحل بعدی قادر می سازد.

هدف از BPMN 2.0 استفاده از مدل سازی برای بهبود کارایی و به طور بالقوه جلب مزیت رقابتی است. نمودار استفاده می شود برخی از شبیه به اشتراک گذاری با نمودار جریان. BPMN در ابتدا توسط ابتکار مدیریت فرایند کسب و کار (BPMI) ایجاد شد. علاوه بر این ، آن را ارائه می دهد یک notation استاندارد است که آموزش استادانه برای درک نیاز ندارد. BPMN 2.0 همچنین می تواند مورد استفاده قرار گیرد تا اطمینان حاصل شود که اسناد XML را می توان با استفاده از notation مشترک تجسم.

شکستن BPMN 2.0

برای ایجاد یک نمودار BPMN 2.0 از یک مجموعه هسته ای از عناصر استفاده می شود و در این سه گروه عمده دسته بندی می شود:

اشیاء جریان (دایره ها، مستطیل ها، و الماس ها که وقایع یا فعالیت های خاص را توصیف می کنند)

اتصال اشیاء (مرتبط با اشیاء جریان به اشاره جهت)

Swimlanes (شبیه به خطوط خط استخر شنا المپیک، این سازماندهی اشیاء جریان را به دسته های مختلف).

استخرها (ممکن است بخش ها یا شرکت های مختلف را توصیف کنند)

ماولین ها را می توان به صورت چند برابر تولید کرد تا نشان دهنده هر شرکت کننده و مسئولیت مرتبط با آن ها باشد. بین شنا، شما ممکن است وظایف و داده ها را پیدا کنید. همواره اجزای مختلف یک کسب و کار هرگز کاملاً مستقل نیست. 

برای خواندن ادامه مطلب کلیک کنید:

BPMN 2.0 کمک می کند تا برای نشان دادن اتصالات برای انتقال چشم انداز روشنی از چگونگی کار چیزها و که در آن اثرات می تواند ساخته شده است. علاوه بر این، به نشان دادن چگونگی ترکیب داده ها و فعالیت ها برای تکمیل یک فرایند کمک می کند. بنابراین، شما جنبه های متعددی خواهید داشت که مدل را شکل می دهند از جمله: 

رویدادها – یک ماشه می فرستد تا مانند دریافت هشدار یا هشدار مسئله شروع شود.

فعالیت ها- این ها وظایفی مانند حلقه ها، مصادیق مختلف و حتی زیرپروری ها انجام می شوند.

دروازه ها – نقطه ای که مسیرها می توانند بر اساس تصمیم گرفته شده تغییر کنند. جهت ممکن است در مسیر A برود، یا اگر تصمیم دیگری گرفته شود آنگاه مسیر B گرفته خواهد شد.

جریان توالی – ترتیب فعالیت ها را هدایت می کند.

جریان پیام – پیام های جهت را.

همکاران – متن درون یک فعالیت، رویداد، یا دروازه.

شی داده – توضیح می دهد که چه داده مورد نیاز است قبل از یک فعالیت می تواند ادامه.

گروه داده ها - این ها جریان یک نمودار را تغییر نمی دهند، بلکه یک گروه فعالیت را یادداشت می کنند.

Annotation – توضیح اضافی از مدل.

مصنوعات – این شامل گروه داده ها و اشاره.

مزایای استفاده از BPMN 2.0

ذینفعان با ارائه تجسم کاربرپسند از یک فرایند کسب و کار، درک بهتری به دست می دهند. همچنین جزئیات به اطمینان از استفاده از یک زبان مشترک کمک می کنند که نیازی به پس زمینه فنی ندارد. بنابراین، تحلیلگران کسب و کار، شرکت کنندگان، مدیران، و دیگران می توانند مفاهیم را درک کنند. همچنین وضوح ارائه شده به بهبود دقت پیاده سازی کمک می کند.

چه زمانی باید از BPMN 2.0 استفاده کنید؟ واقعا، می توان آن را در هر نقطه در طول چرخه عمر پروژه استفاده می شود. به عنوان مثال، BPMN 2.0 می تواند به توصیف حالت As-Is در ابتدای یک پروژه کمک کند. پس از برخی پیشرفت، شما می توانید BPMN 2.0 برای ایجاد یک مدل To-Be استفاده کنید. مدل های ایجاد شده در طول مراحل اخیر یک پروژه اغلب سطح بالاتری از جزئیات را نیز در خود جای خواهند داد. برای جمع بندی آن می توان از BPMN 2.0 در هر زمان لازم استفاده کرد که در آن درک مراحل مورد نیاز برای تکمیل یک فرایند حیاتی است و کدام ذینفعان مسئول هستند.

هنوز به ذکر است، یک نمودار اغلب بسیار آسان تر به درک است که متن طولانی و تسهیل همکاری آسان تر است. کاربران پس از آن حس افزایش چشم انداز است که می تواند کمک به بهبود بهره وری، و همچنین. به عنوان مثال، BPMN 2.0 می تواند به بخش IT کمک کند تا درک بهتری از جایی که در طیف گسترده تری از اولویت های کسب و کار جا می گیرند، به دست آورد. 

علاوه بر این، هنگامی که ذینفعان درک بهتری از پیوندهای بین فرایندهای کسب و کار دارند، می توانند به افزایش کارایی های عملیاتی در حالی که افزونگی ها را قطع می کنند، کمک کنند.

بنابراین می توان تغییرات را با سرعت بیشتری انجام داد که آیا از طریق یک ابتکار جدید دنبال می شود یا پیاده سازی فناوری های جدید. 

BPMN 2.0 می تواند بسیاری از حدس و گمان اطراف تصمیم گیری های کسب و کار از بین بردن. علاوه بر این ، انتقال دانش سریع از BPMN 2.0 اسناد آسان برای رمزگشایی وجود دارد. با این حال، BPMN 2.0 نیز به اندازه کافی سیال برای انطباق با فرایندها، چارچوب ها، و فن آوری های جدید است.

پرداخت می تواند بسیار زیاد باشد

BPMN 2.0 می سازد در ادامه های قبلی با اجازه می دهد برای افزایش جزئیات. سپس، شما می توانید یک استاندارد بر اساس گزینه ای برای بهبود مداوم ایجاد کنید. این جزئیات اضافی ممکن است در قالب مدل های فرعی که اجازه می دهد هر ذینفع برای تعیین کدام بخش از مدل بیشتر مربوط به خط مسئولیت خود را در داخل فرایند آمده است. انواع مختلف زیر مدل عبارتند از:

فرایندهای خصوصی کسب و کار -- این بخش ها و یا سازمان ها عبور نمی کند.

فرایندهای کسب و کار انتزاعی – از این کار برای انتقال فرایند به دنیای خارج استفاده می شود، اما فعالیت های فرایند خصوصی را حذف می کند.

همکاری فرایندهای کسب و کار -- این استفاده می شود برای توصیف فعالیت های بین نهادهای کسب و کار متعدد.

درون مدل BPMN 2.0 انواع مختلفی از نمودارها نیز وجود دارد:

نمودار رقص - تعاملات بین دو یا چند شرکت کننده را نشان می دهد. همچنین ممکن است با زیر طراح رقص گسترش یابد.

نمودار همکاری -- نشان می دهد تعاملات بین دو یا چند فرایند ، با استفاده از بیش از یک استخر. تمام ترکیب های استخرها، فرایندها و رقص ممکن است در یک نمودار همکاری مورد استفاده قرار گیرند.

نمودار مکالمه – به طور کلی، این یک نسخه ساده شده از یک نمودار همکاری است. گروهی از مبادلات پیام مرتبط را در یک فرایند کسب و کار نشان می دهد. ممکن است با مکالمات فرعی گسترش یابد.

حفاری عمیق تر به انواع دروازه

همانطور که می توانید در BPMN 2.0 تصور کنید، انواع مختلفی از دروازه ها وجود دارد. بیایید نگاهی عمیق تر به زیر: 

اختصاصی: انحراف تنها در یکی از مسیرهای خروجی می تواند رخ دهد.

فراگیر: جریان بسته به تصمیم گرفته شده می تواند از یک یا چند جریان خروجی منحرف شود. اما در دروازه بعدی باید تمام جریان ها به صورت فراگیر نهایی شوند. تنها استثنا زمانی است که یک عمل یا ماشه تعریف نشده باشد.

موازی: این اجازه می دهد تا برای جریان های متعدد به موازات, با هر شرط, اما جریان باید در یک دروازه دیگر نهایی مگر اینکه یک عمل تعریف شده و یا ماشه وجود ندارد.

شروع اختصاصی: این زمانی است که شما یک فرایند را از طریق یک دروازه با گزینه های متعدد ایجاد می کنید.

شروع موازی: یک فرایند را می توان زمانی آغاز کرد که هر رویداد بعدی رخ دهد.

رویدادها: دروازه مکث باقی خواهد ماند تا زمانی که یک جریان خروجی باعث یک رویداد شود.

پیچیده: یک دروازه نادر تنها برای نشان دادن سناریوهای پیچیده ای که در آن همگام سازی و تقسیم مورد نیاز است استفاده می شود.

BPMN 2.0 اصول مدل سازی 

قبل از شروع، می خواهید اطمینان حاصل کنید که این فرایند از ابتدا تا پایان به وضوح تعریف شده است. هر گونه بی اثری فعلی را بررسی کنید. 

اطمینان حاصل کنید که نمودار در صفحه ای که استفاده می کنید جا می شود - اندازه صفحه مهم نیست. هنگامی که شما دراز کشیدن جریان دنباله، آنها را به صورت افقی قرار دهید. 

جریان داده ها و انجمن ها را به صورت عمودی قرار می دهند. 

اگر ذینفعان نقش های متفاوتی در این روند داشته باشند، می توانید نسخه های مختلفی ایجاد کنید که بهتر طنین انداز شوند. 

همچنین این مهم است که به یاد داشته باشید که BMPN 2.0 نمودار جریان داده نیست. 

سپس از این اصول کلیدی پیروی کنید:

ایجاد یک جریان ساده و آسان برای درک

 استفاده از استانداردهای BPMN

 افزودن برچسب در جایی که مورد نیاز است

 شامل نمودارهای واضح

از نظر یک جریان روشن، این در مورد داشتن یک شروع متمایز و پایان دادن به فرایند است. شما می خواهید به دور از هر گونه پتانسیل برای تفسیر غلط. همچنین جهت جریان باید سازگار و منطقی باشد. هدایت روشن از خطوط عبور، و چوب به دنباله زمان.

اگر سناریوی جایگزین اضافه می کنید، مطمئن شوید که به وضوح قابل درک است. از رویدادهایی که به وظایف متصل هستند استفاده کنید. اگر رویدادی را به مرز یک فعالیت متصل کنید، یک جریان عادی را به یک جریان استثنا تغییر خواهد داد. ایجاد رویدادهای پایان جداگانه برای انتقال زمانی که یک فرایند با موفقیت و زمانی که آن را ناموفق است.

یک عمل خوب برای دنبال کردن استفاده از استانداردها و دستورالعمل های BPMN 2.0 است:

استخرها: تنها یک فرایند باید در هر استخر گسترش یافته مدل سازی شود. در طول تمام طول خود را، نمایش استخر در بالای یکدیگر. استخرهای فروریخته فقط باید یک جریان پیام خروجی داشته باشد.

خطوط : اگر یک کار در یک خط انجام می شود ، سپس شما باید یکی ایجاد کنید. دروازه ها، رویدادها یا وظایف بین دو خط را نمودار نکنید.

فعالیت ها: چند تا از کارهای مشابه را برای چند بازیگر ایجاد نکن. فقط یک کار را در یک منطقه قرار می دهد. از شرایط تخصیص برای اشاره به بازیگران استفاده کنید.

دروازه ها: فقط از دروازه ها به جریان های شاخه استفاده کنید. به یک دروازه نپیوندید و تقسیم کنید. پیوستن به هر تقسیم به همان اندازه. دروازه ها را متعادل نگه دارید. استفاده از همان نوع دروازه برای پیوستن به جریان و برای تقسیم.

کانکتورها: تمام دروازه ها، رویدادها و فعالیت ها را با استفاده از جریان های دنباله دار به هم متصل کنید. از جریان های پیام برای اتصال فعالیت های داخل همان استخر استفاده نکنید. اطمینان حاصل کنید که اشکال همیشه به هم متصل هستند. عناصر را از استخرهای مختلف با جریان توالی متصل نمی کند. از جریان های پیام برای اتصال تبادلات داده بین فرایندها استفاده کنید.

برچسب گذاری: فرایندها همیشه باید به وضوح بدون نام های کوتاه شده یا مخفف برچسب گذاری شوند. فعالیت ها باید با استفاده از یک اسم و یک فعل برچسب گذاری شوند. از نام های تکراری استفاده نکن. به استفاده از برچسب گذاری برای چندین رویداد شروع و پایان ادامه می دهند. هر دروازه واگرایی باید نام روشنی داشته باشد. اگر نام ها برای دروازه های خاص اعمال نمی شوند، می توان از مخفف ها یا اعداد استفاده کرد. 

نمودارها: باید خواندن و ساده سازی آن آسان باشد. 

برای روشن نگه داشتن داده ها و مدل سازی، تعریف دامنه صحیح وظایف بسیار مهم است. استفاده از این راهنمایی برای کمک به: 

افزونگی اطراف وظایف را محدود کنید. دیدگاه را از کاربر نهایی در نظر بگیرید. اگر همان فرد فعالیت های متوالی انجام دهد، آنگاه باید تحکیم شود تا سادگی حفظ شود.

به دنبال راه هایی برای ادغام فعالیت ها شوید. چنین چیزی به عنوان جزئیات بیش از حد و حتی نابجا وجود دارد.

فقط از خرده پردازش ها برای فعالیت های گروهی که در خدمت همان فرایند هستند استفاده کنید. اگر شما نیاز به رفتن به جزئیات بیشتر، شما پس از آن می توانید زیر پردازش های تعیین شده گسترش.

اطمینان حاصل کنید که برای ارسال پیام به فرایندهایی که در آن مورد نیاز قبل از رسیدن به رویداد پایان.

بیشتر رویدادهای پایانی از یک پایان عادی هستند که حالت نهایی یک فرایند را منتقل می کنند.

یک پایان چندگانه می تواند چندین رویداد پایانی داشته باشد که به طور همزمان اجرا می شوند.

برخی از فرایندها ممکن است یک راه اندازی پیام را در پایان القا کنند تا تبادل بین دو استخر را آغاز کنند.

تصاعد می تواند در پایان یک فرایند برای شروع جریان های رویدادهای تصرف رخ دهد.

یک سیگنال خطا برای خاتمه دادن به فرایند استفاده می شود. 

نابودگر با بستن هر نشانه فعال به فرایند پایان خواهد داد.

غرامت هر گونه اقداماتی را که قبلاً انجام شده بود از طریق جریان جبران خسارت باز خواهد کرد.

خلاصه 

BPMN 2.0 اشاره بهینه سازی مدل سازی کسب و کار است که با استفاده از عناصر گرافیکی ساده شده برای توضیح جنبه های مختلف از یک فرایند کسب و کار است. این کمک می کند تا به پل شکاف بین طراحی و پیاده سازی در حالی که قابل درک برای همه کاربران نهایی. در پایان همه چیز در مورد سادگی است.